De een en de ander I
In deze serie kijken kunstenaars uit de ZomerExpo 2015 Woest naar elkaars werk. Zij vertellen over hun favoriete kunstwerk uit de tentoonstelling. In eerste aflevering van het nieuwe jaar neemt Marieke Wijers Bagage van Ingrid Slaa onder de loep.
Marieke Wijers (1984) is illustrator. Ze heeft duidelijk haar eigen speelse handschrift en heeft gevoel voor humor en drama. Met haar neiging naar absurditeit wil ze mensen aan het denken zetten. Voor de ZomerExpo maakte ze Woest, een tekening op papier waarop een felrode omgeklapte paraplu het hoofd vervangt op een gespannen torso.
Hoe heb je het werk gekozen?
“Tijdens de opening viel mijn oog op Bagage van Ingrid Slaa. Al bladerend door de catalogus bleef het werk mijn aandacht trekken. Het thema woest is breed maar staat tegelijkertijd dichtbij de mens. Een portret is hierdoor voor de hand liggend. Juist omdat Ingrid Slaa het portret heeft weggelaten werd mijn nieuwsgierigheid geprikkeld.”
Waarom dit kunstwerk?
“Met weinig materialen beeldt ze een sterke emotie uit. Vooral het simplisme triggert mij. Kunst hoeft van mij niet esthetisch of ingewikkeld te zijn. Het gaat om de emotie die wordt opgeroepen en het verhaal dat het werk vangt.”
Bagage, Ingrid Slaa
Komt het thema woest terug in het werk?
“Woest is voor mij het moment dat opgekropte emoties in één keer naar buiten komen. Een ontploffing. Een menselijke uitdrukking waarbij de vuisten aanspannen. De gebalde vuisten in de koffer van Ingrid Slaa lijken ieder moment uit woede de sluiting van de koffer te breken.”
Voegt de catalogustekst iets verrassends toe?
“Het is interessant om te lezen dat Ingrid Slaa bezig is met het moment na de ontploffing en het gevolg er van. ‘Neem je je bagage achter of laat je deze ergens achter? Houd je woede vast of mag zij smelten als was voor de zon?’ Hierdoor krijgt het werk meer betekenis. Op het moment dat de boosheid verdwijnt valt de koffer weer dicht en kan de reis weer worden voorgezet.”
Welke aspect vind je belangrijk in een kunstwerk?
“Ik hou van surrealisme. Iets dat niet klopt in een werk, iets anders suggereert of vervangt. Zo is de rode paraplu een metafoor voor de gevolgen van onstuimig weer, dat tegelijkertijd een woest emotie bij de mens oproept. Althans, ik baal altijd heftig als mijn paraplu omklapt. Metaforen kunnen zonder complexe omweg abstracte woorden of gevoelens verbeelden.”
Zijn er overeenkomsten tussen je eigen werk en het werk van Ingrid Slaa?
“Wij hebben beide gekozen voor het moment van de ontploffing. De gebalde vuisten komen letterlijk terug in mijn werk. Alleen heb ik de vuisten aan een mensfiguur gekoppeld, waarvan ook de armen en nek gespannen zijn.”
Woest, Marieke Wijers