ZomerExpo On Tour: Rosa Navarro

Over bijzondere technieken en het onzichtbare tonen

ZomerExpo trekt het land in, en niet alleen naar Zwolle voor Water ZomerExpo 2017. We komen binnen in de werkplaats waar het gebeurt. We bezoeken verschillende kunstenaars en gaan in gesprek over hun werk, over wat hen inspireert en hoe zij een idee in een beeld omzetten.

Elf jaar geleden verhuisde Rosa Navarro van Spanje naar Nederland. Zo’n grote verandering kan lastig zijn, maar de kunstenares kon haar draai hier prima vinden. Ze raakt, tot onze verbazing, vaak geïnspireerd door het Nederlandse landschap. Met name bomen zijn regelmatig onderwerp van haar werk, en daarvan zijn er hier genoeg. ‘Misschien doordat ik uit een grote stad kom, daar was de natuur nooit zo dichtbij. In Nederland zie je veel meer groen, en kun je veel verder kijken omdat het zo plat is.’

Zeg het met een foto
Omdat Navarro weinig connecties in de Nederlandse kunstwereld had toen ze hier kwam, zocht ze vaak op internet naar exposities en activiteiten. Zo kwam ze op den duur bij ZomerExpo terecht. Tijdens editie Woest in 2015 werd haar werk (Ver)woest Landschap (2014) tentoongesteld in het Gemeentemuseum Den Haag, en kwam Stilte (2014) terecht in de online-collectie. ‘Ik had al met eerdere voorrondes meegedaan, maar toen was ik zelf eigenlijk niet blij met wat ik had meegenomen. Het was toen ook niet geselecteerd. Met deze twee stukken was ik wel tevreden.’ Het was voor Navarro dan ook fijn om te merken dat haar eigen gevoel door de organisatie werd bevestigd, en dit bewijst volgens haar de kracht van het project.

In het verleden schilderde Navarro vooral, vanuit haar kunstopleiding in Barcelona. ‘Maar op een bepaald moment was ik dat een beetje zat. Ik kon niet meer zeggen wat ik wilde met schilderen.’ Dit is de reden dat ze fotografie heeft opgepakt. Haar foto’s combineerde ze vervolgens ook met verf en andere materialen, wat af en toe doet denken aan Richter’s overpainted photographs. Zelf noemt Navarro deze werken ‘fototransfers’.

Bont en blauw
Een andere werkwijze die zij toepast, is cyanotypie: een fotografisch proces ontdekt door John Herschel in 1842. Hierbij worden twee chemicaliën gemengd (ammoniumijzercitraat en kaliumhexacyanoferraat) en aangebracht op bijvoorbeeld papier of doek, waarna verschillende objecten op het oppervlak worden gelegd. De twee stoffen krijgen een Pruisisch-blauwe kleur waar ze aan daglicht zijn blootgesteld. Op de plaats van de objecten ontstaan witte silhouetten, vergelijkbaar met een röntgenfoto.

Aandacht voor het absente
Wat Navarro fascineert aan deze techniek is dat een beeld ontstaat van iets dat er niet meer is. De afdruk van een afwezig object bracht haar ook tot twee fotowerken: van een bakstenen muur waarop de lichte omtrekken van een klimplant nog te zien zijn, en van de zijkant van een rijtjeshuis met sporen van een gesloopt buurhuis. Ze laten zien hoe het verleden aanwezig blijft in de tegenwoordige tijd.

Navarro vestigt graag de aandacht op beelden die je normaal over het hoofd ziet. Een rij bomen, de wand van een woning of gedroogde bloemen en planten. Hiermee hoeft ze niet zozeer iets los te maken bij het publiek, of de wereld te bekritiseren. Je mag zelf bepalen wat je erin ziet. Maar zij is degene die ervoor zorgt dát je het ziet.

Als je benieuwd bent naar meer werk van Rosa Navarro, bezoek dan haar website

aw_logo

Stichting ArtWorlds

Amsterdam
info@klimaatexpo.nl

KlimaatExpo Nieuwsbrief

Terug naar de top