Femke Woltering en haar (on)gecontroleerde werk

Opbouwen en afbreken. Opbouwen en afbreken. Niet alleen de uiterlijke vertoning van de kleiobjecten van Femke Woltering is woest, maar ook haar manier van werken. Controle en toeval zijn niet alleen kernbegrippen in haar werk, maar ook in haar leven.

Een paar jaar geleden stopte de schildklier van Femke met het aanmaken van een belangrijk stofje. Dit was een cruciaal moment. Zonder dit stofje werd ze een ander mens. Denken ging bijvoorbeeld trager, waardoor ze andere keuzes maakte. “Dit triggerde mij, want ik kwam er achter dat het chemische proces in ons lichaam invloed heeft op hoe wij ons voelen en dus op hoe we handelen.” Vanuit dit punt ging ze op onderzoek uit: in hoeverre ben je wie je bent? Ze startte met het Paleodieet. De basis van dit dieet is zo natuurlijk mogelijk eten, dus geen bewerkt voedsel met suiker, kleurstoffen en zout. “Mijn lichaam veranderde. Ik kreeg meer energie en al snel had ik minder medicijnen nodig. Wat we eten heeft dus invloed op wie wij zijn.”

Geen deel kan zonder het andere

In 2014 studeerde Femke af op de afdeling keramiek aan de Gerrit Rietveld Academie in Amsterdam. Ze verwerkte de resultaten van haar onderzoek naar voedsel in haar afstudeerwerk. Haar woeste beelden zijn opgebouwd uit allemaal losse delen die net als ons lichaam samen één organisch geheel vormen. De beelden lijken intuïtief te zijn ontstaan maar tegelijkertijd is de controle zichtbaar. Geen deel kan zonder het andere.

150303_Femke_0002

Bij iedere aanraking verandert de vorm

Ambacht is altijd belangrijk geweest in Femkes leven. Voor de kunstacademie volgde ze een opleiding tot goudsmit en als klein meisje knutselde ze eindeloos kleine utopieën in elkaar. Net als haar dieet, dat teruggrijpt op de oorsprong van voedsel, is de laatste drie jaar de natuurlijke grondstof klei haar medium geworden. “Je handen raken één op één het materiaal aan en bij iedere aanraking verandert de vorm, zonder dat daar gereedschap voor nodig is.” Voor haar nieuwe werk gaat ze “helemaal los met de scheikundige processen van het glazuur” vertelt ze trots, terwijl ze uit een doos proefmonsters opdiept. De monsters zijn bedekt met glazuur dat in de oven een bubbelende structuur heeft gekregen.

Ambacht geeft iets een ziel

Ambacht zal volgens Femke nooit verdwijnen: “Ambacht zorgt ervoor dat iets een ziel, een extra laag krijgt.” 3D-printers zouden volgens haar wel voor een tweede industriële revolutie kunnen zorgen. “Stel je voor dat we alles uit een printer kunnen halen, zoals koffiefilters. Er zou een totaal andere wereld ontstaan en materiaal zou een andere betekenis krijgen. Maar enkel werken met machines zou te veel controle betekenen. Juist het element toeval maakt het leven spannend.”

Meer woeste werken van Femke zijn te zien op haar website.

aw_logo

Stichting ArtWorlds

Amsterdam
info@klimaatexpo.nl

KlimaatExpo Nieuwsbrief

Terug naar de top